Лудвиг Раместам сфатил дека нешто се променило во Украина кога луѓето на теренот кои се соочувале со руската инвазија почнале итно да бараат повеќе рибарски мрежи од неговата родна Шведска.
Во 2022 година, коосновачот на непрофитната организација „Операција промена“ испратил стари рибарски мрежи во Украина за да се направи камуфлажа. „Но, не можевме да разбереме“, изјави Раместам за РСЕ, „бидејќи испративме 16 кубни метри мрежи. Потребно е време за да се направи оваа камуфлажа, но тие веќе бараа повеќе“.

Раместам набрзо дознал дека мрежите се користат за борба против беспилотните летала. Оттогаш, рече тој, потребата од рибарски мрежи во Украина станала „бесконечна“, а војната еволуирала во конфликт што се водел главно од воздух со беспилотни летала. Заедно со своите партнери, „Операција Промена“ донела околу 400 тони рибарски мрежи во Украина.

Во Шведска, итната побарувачка за рибарски мрежи дојде во горчлив момент за рибарите.
Рибарската индустрија во нордиската земја е во голема мера замрзната поради заострувањето на еколошките прописи на ЕУ, кои во 2021 година кулминираа со целосна забрана за риболов на бакалар во Балтичкото Море.

За илјадници рибари, вредните мрежи, кои во некои случаи биле предадени од нивните родители, станале ценети, но неискористени реликвии.
За многумина, можноста да ја употребат опремата за кауза во која веруваат, ги убедила да ги извлечат своите мрежи од складиштето.

„Во Шведска има прилично широка поддршка за Украина“, рече Раместам. „Значи, многу од овие рибари се толку среќни што обезбедуваат [мрежи] на украинската фронтална линија што не можете ни да ја замислите. Тие чувствуваат дека сега се дел од оваа одбрана.“

Тоа чувство можеби е најсилно на островите Аланд, територија на Финска населена со луѓе кои зборуваат шведски. Многумина тука се доволно стари за да се сетат на сопствениот конфликт со Кремљ за време на Зимската војна од 1939-1940 година, кога Советскиот Сојуз ја нападна Финска.

Мини Регланд работи на островот и помогнала во собирањето мрежи за Украина.

Волонтерката од „Операција Промена“ се сеќава на една жена во 70-тите години која ги опишала стравовите што ја прогонувале Финска години по советската инвазија во 1939 година.

„Ми кажа дека кога имала седум или осум години, нејзината учителка дошла на училиште и објавила „Русите доаѓаат!“. Се ширеле гласини и сите паничеле. Нејзиниот татко бил на море во тоа време.“
Регланд рече дека жената станала емотивна кога се сетила како нејзиниот татко, рибар, ја научил како да ракува со мрежите. „Иако не продолжила да лови риба, никогаш не можела да се раздели од мрежите на нејзиниот татко. Но, сега, како да знаела дека тој ќе биде среќен што ќе одат за оваа кауза.“

Во Украина, мрежите се еден од најважните елементи за спречување на напади со беспилотни летала, бидејќи трупите на првата линија зависат од повеќе слоеви на одбрана во постојано еволуирачката трка во вооружување помеѓу пилотите на беспилотни летала и војниците.

Ирина Рибакова, прес-офицерка во 93-та механизирана бригада на Украина, изјави за РСЕ дека мрежи против беспилотни летала „сега се инсталираат насекаде по патиштата во регионот Донецк“.

Но, таа додаде: „Мрежите не се лек за сите. Тие се само еден елемент на заштита од беспилотни летала, кои можеби нема да функционираат. Постојат многу примери каде што дрон влетал во дупка во мрежата и чекал автомобил. Нашите пилоти на беспилотни летала го прават истото“.

Со оглед на тоа што најлонските рибарски мрежи и земјоделските мрежи се ранливи на оган, Рибакова вели дека идеалниот материјал би бил ограда од синџир, но „очигледно ова е скапо и тешко за инсталирање“.

Рибакова вели дека патувањето до фронтовската линија сега бара низа тактики против беспилотни летала. Војниците возат брзо, вклучуваат моќни електронски уреди за блокирање и имаат повеќе набљудувачи со оружје. „Покрај митралези, имаме пушки, а исто така и мали фрлачи на мрежи наречени Пташки, кои војниците ги нарекоа „последна шанса““.

Во Шведска, Раместам рече дека дарежливоста на рибарите од неговата земја и нивните потомци директно спасила повеќе животи во Украина.

„Имаше еден автомобил каде што беа инсталирани донирани мрежи, а потоа само неколку дена подоцна автомобилот беше нападнат [од руски дрон]“, изјави Раместам за РСЕ. „Овие мрежи беа монтирани на околу еден метар од автомобилот на метални шипки, така што влијанието на експлозијата беше значително намалено од мрежата и луѓето во автомобилот преживеаа.

„Тие конкретно рекоа во благодарницата дека тие мрежи им ги спасиле животите.“